Gulya, çocukluğumda da sık sık evimizde yapılırdı.Bu yemek, kocaman kocaman tepsilerle yapılıp komşular toplanıp beraberce yenilirdi.Sanırım tek başına yenilen gulya'nın tadına pek varılamazdı.Gulya'nın arkasından da hemen nişasta ile pişirilip kaselere konulan bir bulamaç yapılıp, üzerine ise kepçe ile tereyağı dökülürdü.Herkesin eline birer kase ondan verilip afiyetle yendikten hemen sonra ise çay faslına geçilirdi.Çocukken belliydim ben, herşeyi yemeyen abur cuburla beslenen bir çocuktum.Gulya'yı ağzıma koymayan ben şimdi adeta gulya delisi oldum.Sanırım insalar yaşlandıkça damak zevkleri de değişiyor.)) Gulya Trabzon'a ait bir yemek çeşididir.Günümüzde ise bir takım değişikliklere uğramış olsa da annemin yaptığı ananem usulüdür.Rahmetli ananeciğimde annesinden gördüğü gibi yapmıştır vefat edinceye kadar.
ÖNEMLİ NOT:Trabzon şivesine göre orjinal adı HULÜYA imiş.Trabzon'lu akrabalarımızdan uyarı maili alınca hemen düzeltmek istedim.Bundan sonra yöresel yemeklerimizin orjinal isimlerini önce anneme danışmam gerekiyor ..))Annemden yemeğin tarifini akıl edip almışım ama ismini günümüz ismine göre yazmışım demek ki..))DÜZELTME YAPILMIŞTIR.. HU HUUUUUUU!!
Bayat ekmek
Top lahanası /Yürekli lahana(karalahanın bir çeşidi)
Sarımsak
tereyağ
limon
tuz
Lahanalar ayıklanıp yıkanır,bıçakla iri iri kesilip tuzlu suda haşlanıp süzdürülürEkmekler(taş fırın ekmeği olursa daha iyi oluyor)tepsiye gelişi güzel dizilir.Lahanaların haşlanmış suyu ile ekmekler ıslatılır,üzerlerine lahanalar konur.Lahanaların üzerlerine 5-6 diş sarımsak doğranır.2 adet limonun suyu sıkılıp lahanaların üzerlerine gezdirilir.Bir sahanda tereyağ yakılıp lahanaların üzerine gezdirilir.Son olarak tepsi fırına verilip üzeri kızarıncaya kadar pişirilir.