GULYA (HULÜYA)VE GÜZ FASULYESİ

Güz fasulyesi,adı üzerinde güz aylarında çıkar Trabzon'da.Meraklısı pek sever güz fasulyesini ve çıkmasını dört gözle bekler.Güz fasulyesi, ya kaburga ile ya da pirzola ile pişirilir bizim evimizde, mutlaka da tatlı soğan eşliğinde de yenir.)) Rahmetli ananem kaburgasız ve pirzolasız pişen bu yemeğin tadı tuzu olmaz derdi devamlı(Nur içinde yatsın).Bize de dün sabah annemin arkadaşı Trabzon dönüşü getirmişti.Bugün annem pirzola ile pişirdi güz fasulyesini ve afiyetle yediler(ben fasulye hayatta yemem de).Bereketli bir yemek olduğundan, kokusunu alan bugün bizdeydi..))Yapılışı ise pirzolalar tencerenin dibine döşenip üzerine fasulyeler,domates ve soğanı doğranıp konur.Son olarak da tuzu,suyu ve tereyağı eklenip pişirilir.Bu fasulye burada yok ve sanırım da pek tanınmıyor..))Kılçıkları pek fazladır.Ne kadar temizlenirse piştiğinde sanki hiç temizlenmemiş gibi görünür.Yerken o kılçıkları kesinlikle insanı rahatsız etmez.Yeni çıktığında sanırım 2 ay gibi evlere misafir olduktan sonra bir daha ki güz'e kadar ortadan kaybolur.Bu yüzden kilolarca alınıp iplere dizilip kurutulur. Yazın veya kışın tuzlanmış kaburga eti ile pişirilip yie soğan eşliğinde yenilir.Kurutulmuşun lezzeti ise çok farklı olurmuş.Sanırım içine konulan tuzlu kaburgalardan olsa gerek.Herkese afiyetler olsun.GÜZEL BİR HAFTA DİLİYORUM!
Gulya, çocukluğumda da sık sık evimizde yapılırdı.Bu yemek, kocaman kocaman tepsilerle yapılıp komşular toplanıp beraberce yenilirdi.Sanırım tek başına yenilen gulya'nın tadına pek varılamazdı.Gulya'nın arkasından da hemen nişasta ile pişirilip kaselere konulan bir bulamaç yapılıp, üzerine ise kepçe ile tereyağı dökülürdü.Herkesin eline birer kase ondan verilip afiyetle yendikten hemen sonra ise çay faslına geçilirdi.Çocukken belliydim ben, herşeyi yemeyen abur cuburla beslenen bir çocuktum.Gulya'yı ağzıma koymayan ben şimdi adeta gulya delisi oldum.Sanırım insalar yaşlandıkça damak zevkleri de değişiyor.)) Gulya Trabzon'a ait bir yemek çeşididir.Günümüzde ise bir takım değişikliklere uğramış olsa da annemin yaptığı ananem usulüdür.Rahmetli ananeciğimde annesinden gördüğü gibi yapmıştır vefat edinceye kadar.
ÖNEMLİ NOT:Trabzon şivesine göre orjinal adı HULÜYA imiş.Trabzon'lu akrabalarımızdan uyarı maili alınca hemen düzeltmek istedim.Bundan sonra yöresel yemeklerimizin orjinal isimlerini önce anneme danışmam gerekiyor ..))Annemden yemeğin tarifini akıl edip almışım ama ismini günümüz ismine göre yazmışım demek ki..))DÜZELTME YAPILMIŞTIR.. HU HUUUUUUU!!

Malzemeler

Bayat ekmek

Top lahanası /Yürekli lahana(karalahanın bir çeşidi)

Sarımsak

tereyağ

limon

tuz

Yapılışı

Lahanalar ayıklanıp yıkanır,bıçakla iri iri kesilip tuzlu suda haşlanıp süzdürülürEkmekler(taş fırın ekmeği olursa daha iyi oluyor)tepsiye gelişi güzel dizilir.Lahanaların haşlanmış suyu ile ekmekler ıslatılır,üzerlerine lahanalar konur.Lahanaların üzerlerine 5-6 diş sarımsak doğranır.2 adet limonun suyu sıkılıp lahanaların üzerlerine gezdirilir.Bir sahanda tereyağ yakılıp lahanaların üzerine gezdirilir.Son olarak tepsi fırına verilip üzeri kızarıncaya kadar pişirilir.

Gulya severler, görmüş olduğunuz tepsinin hepsini tek başına yerler.Nedense bu yemek ne kadar yensede hiç bir rahatsızlık vermez.))Gulya Trabzon'luların vazgeçemedikleri yemeklerin başında gelir.Günümüzde ise artık yemeklerde değil çaylarda ikram ediliyor.

Üzerine yağ dağlanmış hali..

Lahanaların üzerlerine sarımsakların doğranmış hali..

Evde kalmış bayat ekmekleri değerlendirmek adına ideal bir yemek çeşidi.Kesinlikle taze ekmekle yapılmaz.

Lahanalar haşlanırken..)